Ik ben een gelukkig mens. En mijn leven kent veel gelukkige momenten. Van die momenten die je als ze zich voordoen in wilt zuigen, bevriezen en vast wilt houden. Momenten waar je intens van geniet. Vaak zijn dat kleine dingen: je dacht dat je te laat was, maar je haalt de bus én de trein; als je naar buiten kijkt zie je dat de zonsondergang lijkt op een schilderij; na een drukke dag heb je eindelijk tijd voor een kop thee en een goed boek; je lapt de ramen voor het eerst in een half jaar en ziet er tot je voldoening zwart water vanaf komen; je hebt weer een hoofdstuk van je scriptie af.
Er bestaat een website, genaamd #100HappyDays: honderd gelukkige dagen. Het is een ‘uitdaging’ (hoezeer dat woord me ook tegenstaat) om honderd dagen lang gelukkig te zijn. Als je er namelijk aandacht aan besteedt zul je zien dat er elke dag wel een moment is dat je gelukkig maakt. Maar soms is het zo klein, of wordt het overschaduwd door zoveel andere, minder gelukkige dingen, dat je het vergeet. #100HappyDays kan een handje helpen om te genieten van het moment en positiever naar je leven te kijken met behulp van social media. Elke dag maak je een foto van iets dat je gelukkig maakte die dag. Zo sta je stil bij de kleine geluksmomentjes en heb je een ‘reminder’ voor als het even niet zo lekker gaat.
Toen ik begon aan mijn honderd gelukkige dagen kwam er nog een idee in me op. Geluk gaat vaak hand in hand met inspiratie, en die wil ik gebruiken. Ik schrijf graag, maar vind het soms moeilijk om te bedenken waarover ik wil schrijven. Dit is voor mij niet alleen een oefening in het herkennen van kleine geluksmomentjes, maar ook in schrijven over alledaagse dingen. Bij elke gelukkige foto wil ik een verhaaltje schrijven. Soms misschien maar een paar regels, andere keren een heel verhaal. Soms over iets dat op de foto staat, soms over iets totaal anders waar dat moment me aan deed denken. Honderd dagen in Marindes hoofd.
Mijn #100HappyDays blog vind je op: honderddagengelukkig.wordpress.com