Interview | Gaan we alles anders doen na corona? Dirk de Wachter gelooft er helemaal niets van
Dit artikel verscheen in De Nieuwe Koers van 18 juli 2020.
Een virus heeft onze wereld op de kop gezet en nu moet alles anders. Maar veranderen valt niet mee, zegt psychiater Dirk De Wachter. “Misschien kunt u de volgende maanden en jaren nog eens langs de oude, kromgetrokken buurvrouw gaan om te vragen of u een boodschap kunt doen. Dat hoeft niet alleen in virale tijden.”
Gaan we nu dan eindelijk trager en bewuster leven?
We gaan onze samenleving anders inrichten, mensen in de zorg en het onderwijs krijgen meer betaald, we gaan meer thuiswerken, de drukte ontvluchten en vaker bij onze dierbaren langs, want sinds de lockdown zien we ineens glashelder wat er eigenlijk belangrijk is in het leven.
Waar komt dat sentiment vandaan en hoe gaan we dat voor elkaar krijgen? Die vragen wilden we eigenlijk voorleggen aan de Vlaamse psychiater Dirk De Wachter. Maar hoewel hij de geluiden herkent, gaat hij meteen roet in het eten gooien, zegt hij enigszins beschaamd. “Dat wilt u voor uw artikel natuurlijk niet horen, dus mijn excuses, maar ik denk dat er niet zo heel veel gaat veranderen.”
Sinds de verschijning van De Wachters eerste boek in 2012, Borderline Times, duikt hij regelmatig op in zowel Nederlandse als Vlaamse media om allerlei zaken te duiden. Ook zijn tweede boek, De kunst van het ongelukkig zijn, wordt een bestseller. Zijn voornaamste boodschap: we hebben in het Westen zo veel psychische problemen omdat we van gelukkig zijn ons hoogste doel hebben gemaakt, maar tegelijkertijd is ons geluk slechts een dun laagje fineer – het is gericht op onszelf in plaats van op anderen en afhankelijk van status en materiële zaken. Intussen zijn we verleerd hoe we met verdriet om moeten gaan, terwijl juist daar, in het verdriet en de pijn, de verbinding met anderen te vinden is.
Trager, bewuster
Het is vrijdag, eind van de middag als De Wachter via Zoom inbelt voor het interview. Hij heeft de hele middag via zijn computerscherm examens afgenomen bij zijn studenten aan de Katholieke Universiteit Leuven, waar hij hoogleraar is. “En nu voelt het alsof ik zelf examen moet doen”, zegt hij. Maar als het al zo voelt, is daar weinig van te merken. De Wachter praat soepel, onderwijl zijn bril op- en afzettend, en het is duidelijk dat wat hij zegt hem na aan het hart ligt. Hij heeft haast geen vragen nodig om te blijven vertellen.
Hij herkent de maatschappelijke drang naar verandering nu een wereldwijde pandemie ons stilgezet heeft en ons dwong na te denken terwijl we thuis opgesloten zaten. “Al die mensen die zeggen: nu gaan we trager, bewuster en met meer verbinding leven. Nu gaan we meer belang hechten aan wezenlijke dingen als de zorg en het onderwijs. Al die zaken waar we al zo lang over spreken, maar nooit doen: nu gaan we dat beseffen en veranderen. Nou, mijn excuses, maar ik denk het niet.”
Dit is een deel van het artikel. Meer lezen? Klik hier.
Marinde van der Breggen 